Wysuszony i rozdrobniony materiał jest podgrzewany do temperatury, w której lignina (jeden z podstawowych składników drewna) zaczyna wykazywać właściwości kleju. Gorąca masa cząsteczek ligniny i celulozy jest następnie granulowana, tak aby ostatecznie uzyskać postać gotowego pelletu – czyli małe, sprasowane granulki o średnicy 6 lub 8 mm i długości kilku centymetrów. Pellet charakteryzuje wysoka wartość energetyczna (kaloryczność – ponad 19 000 kJ/kg) oraz niska zawartość popiołu (zazwyczaj do 0,5%). Do spalania pelletu stosuje się specjalne kotły na paliwa stałe, w których proces spalania jest zautomatyzowany, a także w wyniku fotosyntezy emisja dwutlenku węgla z pelletu jest równa zero. Z tego powodu można uznać pellet za najczystsze paliwo na świecie. Pellet nie posiada substancji szkodliwych dla środowiska oraz nie powoduje alergii.

Pellet drzewny należy obecnie do najpopularniejszych rodzajów paliw odnawialnych w Europie. Dynamiczny rozwój rynku paliw odnawialnych w ostatnich latach jest m.in. spowodowany przyjęciem przez Unię Europejską nowych wytycznych polityki klimatyczno-energetycznej (w 2018 roku). Udział odnawialnych źródeł energii (OZE) do 2030 roku ma się zwiększyć w Europie co najmniej do 32%, a efektywność energetyczna – poprawić o 32,5%.

Właśnie ze względu na rosnące zainteresowanie pelletem i ogólnie odnawialnymi źródłami energii – także pod kątem ogrzewania gospodarstw domowych pelletem – wprowadzono dla klientów detalicznych udogodnienia w postaci jego certyfikacji. Unia Europejska w wyniku prac Komitetu Technicznego (TC 335) Europejskiego Komitetu Standaryzacji (CEN – Comité européen de normalisation) wprowadziła wspólną normę dla wszystkich krajów. Jest to norma EN 14961-1÷6, która określa wymagania dla biopaliw stałych (także dla pelletu). Certyfikat odnosi się do samego procesu produkcji pelletu lub do jego jakości. Jest potwierdzeniem przez niezależną firmę, czy dany pellet spełnia wymagania konkretnych norm parametrów technicznych i ustanowionych standardów – w/w normy EN 14961.

Dwa główne certyfikaty w Polsce, ale także w całej Europie to DINplus oraz ENplus A1. Zależą one od dwóch organizacji – Europejskiego Komitetu Standaryzacji (CEN) – certyfikaty DINplus (nakładające obowiązki na producentów pelletu polegające na cotygodniowym kontrolowaniu poziomu wilgotności, ścieralności, gęstości i zawartości wypełniaczy) oraz European Pellet Associations – certyfikaty ENplus (odnoszą się one do procesu produkcji oraz łańcucha dostaw).

Pellet można także podzielić na 3 klasy dotyczące zawartości popiołu w stanie suchym. Są to następujące wartości: A1 do 0,7%; A2 do 1,5%; B do 3%. W klasie A1 znajdują się pellety do kotłów, pieców, palników i kominków, w A2 pellet z większą zawartością popiołu dla kotłów posiadających dużą moc. W klasie B są pellety przemysłowe.